BM Szklarska

Sobota, 11 lipca 2015 · dodano: 13.07.2015 | Komentarze 6

Na rozgrzewce już czułem że jest gaz pod nogą i był , pierwszy raz w II sektorze w tym roku to i dużo spokojniej ,nie ma takiego ciśnienia jak w 1 , lecą żarty - lubię to ;) . no nic  trasa znana trzeba jechać ,  ruszam jadę swoje , pikawa wysoko nogi bez zapieku , utwierdzam się że jest dobrze na 5 km  dochodzę 1 sektor , a przerwy były co najmniej minutowe , motywacja skacze ale się nie podpalam dalej jadę swoje ,  nie mija kolejny km dochodzę mojego teamowego kupla widzę że się męczy jadę dalej swoje ,  wszystko idzie git , podjazdy mocno , zjazdy sprawnie , i szybko , aż tu nagle  na słynnym zjeździe do jagniątkowa huk, pierwszego dropa zszedłem ale na drugim jechałem i tam jebneło , no nic żeby nie blokować schodzę do asfaltu , chociarz i tak większość idzie , tak wyciągam fanty i chce montować dętkę , opona wygląda na całą , chociaż byłem przekonany że na bank ją pociąłem tak walnęło ,  nie mogę odkręcić wętyla kto jeździ na ust zna ból , jak się wentyl zapiecze :) jest za mocno dokręcony , siłuje się - pare qrw leci ale się hamuje bo dużo kibiców , wiecie dzieci , matki te sprawy ;) w końcu jeden ze strażaków odkręca mi wentyl a jak grzecznie zaczynam dmuchanko ,  mam wrażenie że minęła wieczność , nic lekko podminowany dalej jadę swoje , od razu udaje mi się wejśc wysoko i kręcić swoje , całą następną godzinę wyprzedzam , aż chce się jechać ,  dojeżdżam na rundzie pięciu gigusiów , drugi raz zjazd na jagniąików , znowu odpuszcza pierwszego dropa , dalej lecę zostawiam ich wszystkich , jest moc to i banan na twarzy jest i znowu mam niespodziewajkę po 3h godzinie jazdy tak szybko łapie mnie skurcz że spadam z roweru , leżę i kwiczę dosłownie , piję , ktoś ratuje magnezem i w końcu dziad puszcza , jadę dalej ale odpuszczam mocne zaginanie na podjazdach bojąc się powtórki , mimo przygód znowu dochodzę Daniela , pierwszy raz odkąd się ścigam ma taka sytuacji , motywuje go (mówię że mu zaraz wpierdole jak nie zacznie jakoś jechać ;)) ostanie 15 km jedziemy razem , nawet mocno , łykam ujechanych megowców,  Daniel mówi jak mam siłę żebym go zostawił ale ja boję się skurczów , poza tym razem trenujemy , kumplujemy się , jest prawie jak rodzina minuta w te czy we wte - mam to w dupie ,  dociągamy razem do mety ,  Tam okazuje się że to nie opona była dziurawa tylko wygiąłem obręcz w 2 miejscach dla tego tak hukło, moja wina , zaryzykowałem dałem mniejsze ciśnieni nie udało się , choć trzymało zajebiście - takie testy przed challengem - no risk no fun ;) , mimo przygód uważam że to najlepiej pojechany przeze mnie ścig w tym roku , przez przygody straciłem 13 minut /20 pozycji open , ale podsumowując ;
Open 64/111
M3 15/35 
i tak do dychy w kategorii by brakło , ale taki uchachany ze ścigu nie pamiętam kiedy byłem ;)